ne zor uğurlamak seni
yıllardır yaşadığın kalpten
ardınsıra bakmak
ağır adımlarla
giderken....
kalan olmak istemiyorum hayır..!!!
bavuluna benide sığdır
sen nereye ben oraya
benide götür uzaklara
ne zor ağlamak sana
ölümüne içten samimi
annesini kaybetmiş
bir çocuk gibi
kalan olmak istemiyorum hayır..!!
öksüz bırakılmış yetim
kimliksiz kimsesiz
öyle bir başına çaresiz
ne zor vazgeçmek birinden
ruhunu çıkarır gibi bedeninden
onu sımsıkı tutsanda
kayıp gidiyor ellerinden
kalan olmak istemiyorum hayır..!!!
eskitilmiş yırtılmış paramparça
hatırlanmak istemiyorum
yıllar sonra buruşturulmuş bir anıda......
Ersen Temizel
Kayıt Tarihi : 10.9.2018 13:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!