Ömür hızla bitiyor, beden gücü eriyor
Sıkıntılar gevşeyen, sinirleri geriyor
Güçlü olan güçsüzü, her gün yere seriyor
Kalan gücü korumak, sahibine düşüyor…
Kıdemli bilgi küpü, kıdemsiz fark etmiyor
Vasıfsız dolaşanlar, göz önünden gitmiyor
Sanki kimse kimseye, seçim hakkı vermiyor
Kalan zaman dostluğa, mutluluğa yetmiyor…
Takvim yaşı insanı, ölçüye davet eder
Ölçüyü kaçıranlar, gücünü heba eder
Bunu fırsat bilenler, onu perişan eder
Saygısızı tanımak, yine ona düşüyor…
Yüce Allah güç vermiş, onu korumalıyız
Her zaman doğru yerde, doğru konuşmalıyız
Yanlış insan çok üzer, hiç tanışmamalıyız
Dostu seçmeyi bilmek, yine bize düşüyor…
Fazla boy ve yaş farkı, dostluk için engeldir
İstisnası olsa da, geçip giden bir seldir
Her açıdan uygunluk, bence ömre bedeldir
Acı çoksa bekleyen, kapıdaki eceldir…
Bizi seven insanı, her gün sevmek ne güzel
Tüm güzellik içinde, huzur bulmak ne güzel
Olgun yaşta kimseye, yenilmemek ne güzel
Kimseye yük olmadan, göçüp gitmek ne güzel…
Erol Güngör
10.7.2015
Kayıt Tarihi : 11.7.2015 09:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
