Son yaprakları da, düştü düşecek
Şu solan ömrümün, kuru dalından
Ruhum kanadını, açmış uçacak
Naçiz bedenimin, o sol yanından
***
Vicdansız kulların, namertliğinden
Aldım nasibimi, dertten kederden
Şu fani dünyadan, göçüp gidenden
Hiç farkım kaldı mı, bilemedim ben.!
***
Kaderin çizdiği, hayat yolundan
Çıkılmazmış meğer,vakti gelmeden
Ne damla suyundan, ne de borandan
Kaçamassın dedi, bir ses gaipten.!
***
Sırtımdan hiç düşmez, zalim kırbacı
Yeter gayri felek, benle didişmen
Ya kır şu kalemi, dinsin bu acı
Ya da kurtar beni, bu çilelerden.!
Kayıt Tarihi : 20.10.2020 12:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Tebrik ediyorum.
Mevlid kandilimiz mübârek olsun.
Kurumuş dalında, sarkan ömrümden
Ruhum kanadını, açmış uçacak
Naçiz bedenimin, en uç yerinden.!"
O "en uç" var ya...
Koca bir roman...
"En seven"
"En duygulu"
"En acıyan"
En insan.........
Oradan kopar önce insan..
Çok hoştu
Tebrikler Mahmut Mücahit Kardeşim..
TÜM YORUMLAR (5)