Kalan. Şiiri - Muammer Orak

Işığın altında algılarınla seçmiş iken.
Karanlıklar çökünce, unutmak için uykulara dalmış iken.

Işık ve karanlıkta bilinenin bir birinin aynısı değil iken.
Sadece aydınlıkta, aynanın bile yansıttığı tersi iken.
Bir varmış bir yokmuş ile hikayemde sen var iken.
Güneşin menzilinden çıkışım yokken;
Ben dediğimde, kendimi unutmuşken.
Sen dediğimdede, beni vermiş iken.
Evvel Zaman içinde değil isem, kalbur Zamanın içinde isem.
Önümdeysen gölgen arkamda kalır. 
Arkamdaysan gölgen önümü alır.
Geçen Ömürse, bir Ömür ne bende nede sende kalır.
Yanımdaysan gölgen diğer yanımda kalan.
Kalacaksa, kalsın kalan...
Yaratan vâr ettiyse, Aşk ile Aşkda vâr olan kalan, vâr kılan.