“sarmaş dolaş olmuştuk bir ruh iki tenle
sen gittin geride uzanmış elim kaldı
kıraç toprağa çiçekler diktik özenle
güz aldı yaprağı bir kuru dalım kaldı
acıyı tatlıyı paylaşmıştık güvenle
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.