Sel gider
Kum kalır
Söz uçar
Şiir kalır
Şair ölür
Köz kalır
Bir ırmak,
akar gider
kendi yatağında
her bahar.
Bir bahar
yağmur yağmaz,
suya hasreti büyür
gül dallarının,
yarına umut kalır.
Umut hiç tükenmez.
Bir sabah
çiğ taneleri düşer
tomurcukların
alına,
moruna.
Gam
biter
Dem
kalır.
Kayıt Tarihi : 12.9.2015 12:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!