Kalan Şiiri - Muhammet Hüseyin Mert

soruyorum yaşlı gözlerle yaşlı sevgilime kim diye kapıyı çalan kaldırmıyor dizlerim artık vücudumu sen bak hayatım pencereden bir yabancı diyor birşeyler var ellerinde sor bakalım ne istiyormuş diyorum sesleniyor ama sessiz gidip kapıyı açıyor elinde iki çantayla çıkıyor yukarıya fısıldıyor o ölmüş üzülme çok sevdiğim kız bir zamanlar ve her zaman bana bırakmış kalan eşyalarını