Gittin benden,ne vakitti unuttum
Ne baharlar ne kışlar hiçbirinde yoktun.
Ve tüm gecelerin sensiz sabahlarında uyandım.
İçimde bir umut isterdim;
Gülüşün gözlerimde,adım dilinde.
Tüm mevsimler hazan şimdi
Yaprakları dökülmüş ümrümün bir bir.
Sokaklarındayım şehrinin;
Bir an yakalasam senden,yaşadım derim.
Bir gölge bulsam senden kalan,
Silinir o zaman içimdeki karanlıklar.
Giden sendin biten ben.......
Kayıt Tarihi : 6.3.2007 03:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Urfan Sönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/06/kalan-25.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!