Kalan Şiiri - Ahmet Erkam Tan

Varlığına kendimi o kadar inandirdim ki,
sevmeye değer ne varsa sevdim.
Aralanan kapılar ardında ümidi bekledim.
Olur ya gün gelir, sebeb olursun.
Dosyalarda adın geçer, tanık olursun.
Altımda tabure, boynumda urgan bekledim.
Ne kaldı avucumda.
Seher vakti edilen duadan başka,
ne kaldı varlığından.
şu zifiri karanlıkta inkardan başka,
ne kaldı?
Bir kitap sayfası aralığında.
küçük harflerle, ince satırlarla.
Şu kağıttan başka.
Sana dair ne kaldı?