Kalamış’ını Şiiri - Birol Şener

en uzağına atıyorum oltamı
durgun bir denizin
gözlerim mantarda kiriş açı
dalgın uyuyan şehir… Aslı bir çıkıp gelse
bir gelse…
hey lapinalar!
nasıl esriğim bir görse
şu hareket eden altımdaki yerse
az sonra yanındayım Can Yücel’in

niye böyle yazdın? Sen denize bile girmedin ki ömründe?

en Kalamış’ını seçtim şarkının
nasipse hüzzam
bakalım artık, ne çıkarsa
hani demiş ya adam
denizden babam çıksa yerim diye
he babam,
bi küçük rakıya satarım seni

hani o en sulu sepken tarafım, aşkımdan ölüyordum da
atıp elini omzuma
“gel bakalım
sen içmeden çekilmezsin”
demiştin
sonra da soluğu
Şahin Tepesi’nde almıştık
bak söz, kaçalım buralardan;
en alasından Zeki Müren benden
hem de taş gibi taş plaktan

niye böyle yazdın? Sen gramofonun iğnesine bile takardın hani?

aynı kokmuyor hiçbir yerin göğü
mesela Gökçeada’da başka
Gelibolu’da başka
biliyorum çünkü;
yırtardım ciğerlerimi içime çekerken
başım birden dönüyorsa; tamam
gümüştür takılan
şöyle parmağım gibi on tanesi yeter de artar
bi sevinç bi sevinç sorma
alt tarafı bi balık tuttun diyor uzun bacaklı…
yalan olmasın gözümü hiç güneş almamıştır
denizdeki şavkı şiirindir aslında
bir söz düşer ışıldar yazgı
bir söz düşer karıncalanır
doğru değil mi her şeyin güzel bir kadın için yazıldığı? ...

biz hüzzam istemiştik rast geldi şansa
şimdi bütün şiir Cemal Süreyya
ona kalsa bi bardak su yetecek
rast bu işte
gitme de yıkılmasın bu kent o zaman Ahmet Telli;
battık gırtlağımıza kadar şiire ve hüzne ve şaire

bi kaç tane daha tutsak yeter,
rakı sıkkın olmaz en azından
hem sızıp uyandığımızda bir de bakacağız ki her şey aynı
değişen bişey yok
yani her şey yerli yerinde
dertler; çinakop sepetinde,
kederler; zulada
yalnızlığımız; -gece yanı-
gene ağın her ilmeğinde
değişmeyen
artık yıldızlar, lapinalar
karidese de bayılırım bu arada aklıma gelmişken.

Aslı bi çıkıp gelse
Bir gelse...

Hala aynı türküdesin gönül. Nasıl olsa gelmeyecek ki…