Bırak beni, ey mevsim, elemli ahvâlinle!
Bunaldım fânilikten beka ararken dâim
Susuz toprak misâli yağmurlara muhtacım
Sonsuzluk güneşiyle olsam zevâle sâim
Ruhumun eyvahları çınlatırken semayı
Korkular kemendinden çekip alsam kendimi
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta