Kalakaldık Şiiri - Nami Keskinbora

Keskinbora Avni vurdu savurdu,
Bende yelken, sende direğim kaldı.
Tanrım kavuştursa bizi n'olurdu?
Bende arzun, sende dileğim kaldı.

Mutluluğumuz ki bitti erkenden,
Dağlar, yıllar seni ayırdı benden,
Sensizlik canımı aldırdı tenden,
Bende kalbin, sende yüreğim kaldı.

Evlenmeyi bir yıl sonra beklerken,
Bir felâket bizi perişân eden,
Senden ma'nen destek istiyor iken,
Bende hicrân, sende ereğim kaldı.

Özlemin bir yanan muma döndürdü,
Hayâl ettiğimi bir bir söndürdü,
Çile-hânelerde çok süründürdü,
Bende çilen, sende öreğim kaldı.

Saramadık canım Nil'im biz bizi,
Ayrılık ateşi her ikimizi,
Yakıp kavurmakta içlerimizi,
Bende hasret 'seni göreyim' kaldı.

Benliğimin sende kaldı emeli,
Ebet gitti, n'eyleyeyim ezeli,
Yaşayan ölüyüm gittin gideli,
Bende hüznün, sende güleğim kaldı.

(Mersin, 11 Eylül 2002)