Kalacak Olanlar Şiiri - Abdil Yıldırım

Fânisin, gaflete dalma ey insan,
Baharın gidecek, kışın kalacak.
Saçlarına karlar yağdığı zaman,
Gözünde biriken yaşın kalacak.

Bel bağlama bir gecelik rüyaya,
Sım sıkı sarılma yalan dünyaya,
İndirir sırtandan, kalırsın yaya,
Geride evladın, eşin kalacak.

Ecel davet eder, yaşlı geç demez,
Kimse bu davete hayır diyemez,
İnsan nasibinden fazla yiyemez,
Belki de tabakda aşın kalacak.

Dostların kabre dek eşlik ederler,
İmam 'nasıldı' der, 'iyiyidi' derler,
Toprağın bağrına koyup giderler,
Başucunda mezar taşın kalacak.