Ucu bucağı duman
masadan masaya yol olmuş türküler...
Gönüller yorgun düşmüş
koşturmaktan belli ki
öteki yarısı peşinde kendinin...
Herkesin bir öyküsü var
her öykünün bir kahramanı
her kahramanın bir günahı...
Kadehler dert babası
kadehler ağlama duvarı
kadehler dost,
zaman ortak düşman...
Tanıdık yabancılarla dolu
bir boşluk bu
ağlayan kendine ağlıyor
gülen kendine...
Paylaşmak güya
işin ambalajı mı desem
makyajı mı
her neyse artık
yalnızlık kol geziyor oysa...
Ve işin tuhaf yanı
daha da çok duyumsanması
kalabalıkta...
('00)
Muammer ErturanKayıt Tarihi : 8.2.2006 16:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!