Kalabalıkların Düzenine İsyan

Hızla ilerler zaman
Yaşlanır her insan
Bir anne çocuğunu
Bir nine torununu
Belki ölür görmeden
Aman efendim aman
En kıymetlindir zaman
Evrende bir yıldız söner
Işığı dahi bize ulaşmadan
Nefret eder benim gibiler
Kalabalıkların düzeninden
Zorbalık yapan sisteminden
Hayatımı, vaktimi tüketen
Soygun, vurgun üzerinden
Çıkmasın bedenleri Cehennemden
Dayarlar buyruk kılıçları ensemize
Köle muamelesi yaparlar bedenimize
Her sabah kalk git işine
Akşamları da dön evine
Neden robot gibi yaşıyorum diye
Sakın ha hiç düşünme
Hep aynı tempo aynı ritim
Böyle hayatı ben ne edeyim
Öyleyse seveyim, sevileyim
İyilik, güzellik göreyim
Kahkahalarla hep güleyim
Dert sıkıntıyı kafadan sileyim
Desen ki dünya bir daha geleyim
Yok, tekrarı yok söyleyeyim