Kalabalıklar idrak boşluğunda!

Ne gecelerimin
Ve ne de uykusuz geçirdiğim düşüncelerimin
Bir deva adına ve mazlum nefesler için duyarlılığa kapı aralamıyor

Ne kadar yılgınlık varsa
Dolup taşan hastane koridorlarıyla karşımda
Millet iflah olmak için gayreti ve hayır hasenatı unuttuktan sonra

Heveslerin girdabında
Kaybolmak için gayet eden nefeslerin hazinliği
Bir heyecan uğruna öngörülen her türlü kepazeliği düşünmek elemdi

Kalbimin düğümleri arasında
Ruhum, karanlıklar sofrasında ne kadar aransa
Hakkın rızası olmayınca ve her halükarda nefesleri zanlar kuşatınca

Garipliklerin koylarında
Sahilden çok uzak ve bir manasızlık yaşayınca
Kalbi muvazenem ve ruhi muhayyilem hasretin izlerinde çare arıyor

Şimdi kime ne anlatılıyor
Kim kalbi duyarlılık adına zevklerinden vazgeçiyor
Ve hala imtihan dünyasında olduğumuzu söyleyerek adeta alay ediyor

Sanki geçmişten bahsediyor
Dramatik hikâyelerle nesilleri itaate yönlendiriyor
Mütemadiyen suskunluğa icbar ederek ve tepkisizliği davet ediyorlar

İnkılâbı olmak ve onu anlamak
Ceht içinde alınacak nefeslerin şuuruyla yaşamak
Asırlara sâri aldatılmışlığı ve mazlum milletlere reva görülen haksızlığı

Görmek ve mücadele etmek adına
Dillerde yeksan olan aşk çok uzaklarda kalacaksa
Sevda harıyla Hak rızasını kuşanmadıkça ve gönüllü köleliği diriltmemek

Efendilerin uğrunda el pençe durarak
Mukadderatın kader çizgisinden anki azade etmek
Ve kepazelik adına varlığa serilerek, kulluktan feragat ederek yücelmek