Kalabalıklar içinde yalnızlığı seçen iki ...

Durgun bir suya resmedilmiş
İki serseri yanlızı oynayarak başladık
Bir çizgi film sahnesi kaydına
Kalabalıklar içinde yalnızlığı seçen iki deli…

Bir sigarayı çeker gibi çektik iliklerimize koca bir kaç mevsimi
Yemyeşil bir göle nazır bir penceremiz vardı bizim
Her an adının ardına soyadımı
Parmak uçlarınla kazıyacak kadar cesur
Ve pencerenin buğusuna göle rengini verdiğin
Yediveren gözlerinle seslenirdin seni seviyorum diye …

Kovucu düşler yaşamaya kalkışırdık
Sitemkar saatler,gün dönümleri,yakamozlar
Sebepsiz tebessümler ve anlayamadığımız cümleler
Sonra gözbebeklerimde senden kalan kör bir yanlızlık..

Bir an kentlerde bulurduk birbirimizi
Güle oynaya yürürdük çıkılmaz dedikleri sokakları
Ayrılık vakti gelince hüzün dolardı yüreklerimiz
Biz onada gülüp geçer, anılarımıza sığdırırdık..

Bir Ankara slüetine benzedi bu defa gidişin
Sakaryanın göbeğine resmedilmiş minnacık heykelin
Dip sofrasına çömelmiş küstah,kirli sakalıyla
Ney üfleyen amcaya benzedi tebessümün..

Karanfilden Yüksele doğru yol alan
Türkü sesleri gibi bir devrim oldu gidişin
Sonrası yine koca bir fırtına sonu olmayan sokaklara
Sonrası hezeyanlarla dolu bir senfoni
Sonrası şehir şehir celladın izini sürerken
Ardından ensene aldığın kalleşçe bir sancı

Belki sonbaharın ardından bir kaç mevsim daha geçer
Belki yine pencerenden sonsuzluğu izlerken
Bir yıldız daha kayar yüreğinin hırçınlığından
O zaman bir kez daha bak gözlerime olurmu
Yalanlar okşamasın dokunmaya kıyamadığım saçlarını
Gitmesin bu defa koklamaya doyamadığım ellerin
Ama bu defa sımsıkı sar bedenimi,
Bu defa bana bir kez daha bak,
Ve bir an olsun kaçırma gözlerini....