Kalabalıklar İçinde Yalnızdım

Sokaklarda her zamanki
Bilindik kalabalıklar vardı
Sanki herkes kendi alemindeydi
Koyu sohbetler diz dize göz gözeydi
Kahkahalar ortalıkta fink atıyordu
Dünyanın gamından kederinden
Habersiz uzak olanlarda vardı
Bense kalabalıkları içinde yalnızdım
Sırtımda yılların yorgunluğu
Nereye gittiğimi bilmeden yürüyordum
Kalabalıklar içinde yürürken
Kimse beni görmüyor fark etmiyordu
Bense tek başıma bir köşe sinmiş
Sırtımı yalnızlığıma dayamıştım
Masamda soğumuş bir bardak çay
Titreyen elimde sigaram
Nefes nefese
Yalnızlığımı içime çekiyordum
Kalabalıklar içinde yapayalnızdım
Kulaklarımda uğultulu sesler
Susuyordum hiç konuşamıyordum
Neredeydim nasıldım bilmiyordum
Sanki olmak istediğim yerde eksik
Olduğum yerdeyse fazla gibiydim
Her yer karanlıktı üşüyordum
Gece ayazda kalmış gibi
Sensizlikten tir tir titriyordum
Kalbime yalnızlığın hüzünü çökünce
Hiçbir şey beni avutmuyordu
Var ile yok olmanın arafında
Kalabalıklar içinde yalnızdım
14/10/2023