Kalabalıklar İçinde Kimsesiz, Sensizim...

Ben ki bin bir âleme girdim çıktım bir tek sensiz olmak koydu bana be güzelim.
O kadar kalabalıklarda yaşadım, çok insan tanıdım, çok insan unuttum ama seni unutamadım be güzelim.
Çok kadınla beraber oldum, çok kadınla yattım ama bir hep sana uyandım be güzelim.

Ben seni sevmiştim be güzelim, kalabalıklar içinde ıssızlığımdın benim.
Ben sana vurgundum be güzelim, karaya vuran hırçın dalgalarımdın benim.
Ben hasrettim sana be güzelim, iki dağın kavuşamaması gibi...

Yalnızlığa alıştım ama sensiz olmak gerçekten başka.
Her zorluğa katlanıyorum, çabalıyorum. Ama konu sensizlik olunca çırpınamıyorum bile, boğuluyorum, dibe batıyorum...

İşin açıkçası ben sensizim.
Sözün özü sensizim.
Ben sensizim
Sensizim...