Bakışlarım yüzüme kapanan demir kapıların eşiğine dökülüyor,
üzerine beton dökülmüş pişmanlıklar,
dalları budanmış serzenişler,
palyaço ruhunda insanlar... Ense kökümde birden beliren derin bir yara...
Soğugunda üşüyorum asi ayazların, gece tan yerine hasret,
gölgesinde yürüyorum duvarların, etrafım dikenli teller le çevrili,
zââflarım utançlarıma yenik, herkes kendi penceresinde,
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta