Kalabalıklar... Şiiri - Güneş Davenport

zihnimiz, yüreğimiz insanla dolu
öyle kalabalığız ki yapayalnızken bile.
ve öyle gürültülü ki iç alemimiz
bir yankı vadisi denli gidip gelmede sesler.
yorgun düşüyoruz içimizdeki savaşta
barışı hem kovup, hem kovalarken
gündelik uğraşlarda.

dondurmalı zamanı
nefes nefese koşusunda,
durdurmalı dünyayı sıkca
bir içsel huzur odağında.

boşaltmalı ki düşüncenin debrisini
yeni ve temiz olan yer bulsun
zihnin doymayan açlığında.
ve susturmalı duygunun çığlığını
ki sevginin fısıltısı duyulsun
varolmanın coşkusunda.