Kalabalıklar Şiiri - Özgür Özge

Öldüreceğim bu akşam dünyayı
"İntihar etti" diyecekler ama arkamdan
Bebek dışkısı kadar yumuşak ve sıvı
Ritmik mırıltılar dökülecek ağızlardan

Düşünün ovada otlayan bir sığırı
Ne bilir, ne anlar ki çiğnediği otun doğasından
Çoban da sadece otlatmak ister yığınları
Ve dikkat edin, ne yerse yesin aynı çıkar dışkıları

Peki ne olacak kalabalıklar?
Tanrı gönderecek bir gün göksel sularını
Üst üste yığılmış tüm yığınlar
Evrenin en kirli oluğundan
Üst üste yığılmış dışkı birikintisi gibi
İzlerini bırakarak yollara, çaresiz, akacaklar
O zaman anlaşılacak işte
"Dünya" dendiğinde şairlerdeki yüz buruşturması
Hayat yolculuğu denilen şey,
Bir günlük olağan dışkı-yazgısı...

İnsanları günahtan kurtarmak için yazdım tüm bunları
“Öldü o, konuşamaz, konuşma arkasından” sen de (derlerse),
De ki, “Öldükten sonra bile yanıtlar her şeyi, Özgür Özge”.