I
Kalabalık Yalnızlara
Şehir haz sarmalında acıyı duymak yasak
İhtiraslar öğütür nefesleri dibekle
Gölgesini kovalar insan çaresiz, tutsak
Celladını yanında taşır yağlı ilmekle
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta