yine soğuk gecenin tam ortasına bir füze gibi düştü yalnızlığım..
gözbebeklerimin durmaksızın imzaladığı kimsesiz intihar mektupları düşmekte düşlerimin koynuna..
nöbetleşe çığlıklar atan şizofren hallerim;
melankoli safhasına gelen beyin hücrelerimle amansız tutuştuğu bilek güreşi içinde..
bir karabasan gibi üzerime çöreklenen yokluğundan uyanmak isteyen gözlerimden süzülen yaşlar atlasın en tuzlu en derin okyanusuydu sevgilim..
sızlanan dudaklarımdan dile gelen cümleler yankılanıyor,
yalnızlığımla dolu odamın köhne duvarlarında..
düşlerimdeki aşk'ın;
kalabalık duygularının boşluğunda şimdi lanetli ihanetler oturuyor..
her adımda biraz biraz daha uzaklaşan sevgilinin ardında;
titreyen sesimin gitmesine engel yalvaran cümlelerimin anlamı buhar olup gökyüzüne salıyor kendini...
Kayıt Tarihi : 13.5.2011 13:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!