Günlerin geceleri ve gecelerin günleri kovaladığı sıralarda
Ansızın uykumu bölen hatıra dalgasıyla uyanıyorum
Kimi zaman uyanıkken gördüğüm bu rüyalar beni büsbütün delirtiyor
Çevremdeki kalabalıktan nefret ediyor
Hatta bütün bütün herkese kin tutuyorum
Sen gittiğinden beri çok kalabalık bir yalnızım
İşlevini yitiren dilimi unutmaya büsbütün yemin ediyorum
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta