Kalabalık Şiiri - Hüseyin Yücel

Sen benimle benim aramda bir sırsın
Kendi kendime bile cesaret edemediğim
Kendini kalabalıklara alıştırma

Ben eskiden masada hiçbir şeyimi unutmazdım
şimdi masadan kalkamıyorum
Kendini kalabalıklara alıştırma

Yalnızlık paylaştıkça çoğalır zaten
sen farketmezsin, bünyenin en zayıf olduğu zamanı kollar
Kendini kalabalıklara alıştırma

Bir ağlaman gelir, zamanında kaçamazsın aralarından
hem zaten antibiyotik yasaklanmış, Tekel'e yine zam gelmiş
Kendini kalabalıklara alıştırma

Sen elmayı anlıyorsun diye elmanın da seni anlaması gerekmez
Kendini kalabalıklara alıştırma.
Bir tesadüfe kaç hatıra sığar desem
"Tesadüf yoktur, tevafuk vardır." dersin
Ben evinde ölü bulunmuş bir şairin yanından geliyorum
biraz huzursuzum, biraz korkuyorum, elini tutmaya yeltenirim
beni kendine alıştırma

Beni kendine alıştırma ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Anahtarlarım hep cebimde gezerim ve eve hep yalnız dönerim.