Kalabalık Şiiri - Bülent Özbek

Bitmişti ki
Öyle yok derecede

Sensizliği yaşarken
Son derecede

Ne gerek vardı
Şimdi
Sarı çiçek koklamaktan
Baygın halde

Başlamış
Beni
Saçlarından
Bitirmeye

Aman
Bacaklara inme

Ben
Biterken
Her haline

Ne gerek vardı
Şimdi
Kendimi bilmez
Halde

Kalabalık kaçmıştı
Gözüme
Yoktun oldu ve seni
Görmeyince
Kim bunlar
Kim?
Neredeydin sorsam
Nerede

Bir kalabalık
Kovsam
Gider mi?
Artık
Sen beni bekleme

Bilsen
Baştan düşmüştüm
Gözlerinin içine

Ne zamandı?
Düşmüştü deniz
Gözlerimin içine
Uğraşırım
Aklıma gelmesin diye