Kalabalık Şiiri - Turhan Bal

I
Ben deyim on
sen de yüz
o desin bin
kişiydiler

neye yarar neye yarar
kuru olduktan sonra
kalabalık

II
yüreklerinde taşıyamazsa
akça umutlar
ve savuramazsa göklere
kırlangıç sürüsü
gülücükler

neye yarar neye yarar
umutsuz olduktan sonra
kalabalık

III
geniş meydanlarda söylenmeli
özgürlük türküleri
için için kanamamalı
Yusuf’umun yaraları
gözler göze olmamalı ağlamaklı
martılarla birlik olup
haykırmalı enginine sonsuzun
özgürlüğü

neye yarar neye yarar
suskun olduktan sonra
kalabalık

IV
ağa yaylasında
açar mor menekşeler
ve kan damlası gelincikler
örgüler iki yanındadır
geniş kalçalı salınır kadınım
oğul oğul verir
ırgatını ağa tarlasına
etiyle tırnağıyla beslediği
körpesini

neye yarar neye yarar
ırgat olduktan sonra
kalabalık

V
demir işler
başak tutar
balyoz gibi iner yumruğu
paramparça olur
granit kayalar
ve merhaba der
kara ekmeğine
maden ocağındaki işçim

neye yarar neye yarar
ezik olduktan sonra
kalabalık

VI
şimdi uzaktır yuvasından
lacivert denizde tam yol giden
tankerin kaptanı çarkçısı
ve toy miçosu
yürek başlarındadır yangısı
sevdası kadınlarının
ve çocuklarının
ulaştırırlar taşıdıkları yükü
umarsız limanlara
dalgalar dile gelir
lirik bir ezgi mırıldanır

neye yarar neye yarar
yangılı olduktan sonra
kalabalık

VII
ve
ozan davranır kalemine
seslenmeye çalışır kalabalığa
horozlar ötmeden kümeslerde
vardiya sirenleri
vurmadan fabrikalarda
ayrılmadan gemiler limanlardan
ve uyanmadan
sürüngenler takımı

nafile uğraşı
çuval gibi büzerler ağzını ozanın
sorarım sorarım size
neye yarar neye yarar
bu kalabalık
seslenemedikten sonra ozanları
hey hey de hey hey!