Kalabalığı Sevmedim Hiç Şiiri - Afşin Dualı

takvimlerde yırtılan bir hayatım,
yıpranan yıllarda eskiyen ömrüm var,
ben ölüyüm hiç yaşayamadım,
fikrimi takibe düşer düşlerim,
perdeyi kaldırıp baktığımda anladım,
herşey aldatmaca, sınanmışım..

nefret yükledim benden çalınanlara,
hayatım boyunca yargısız yargılandım,
elimden tuttu umut, nöbette kaldım,
üşüştü kötümser karamsar hayallerimin çocukları,
ben bu kalabalıkta yalnızdım..

sevmedim kalabalık günahları,
sindirir beni yıkan her günahım,
suç eyledim, af eyledim,
yüzüstü bırakıldım, dönüşlerde sarsıldım,
geç kalınmışlık sardı her yanımı,
kör oldum, umudumu takibe aldım..

göremesemde hayallerimin peşine takıldım,
tanıdık geldi her yolda simalar,
yabancılık silueti çöktü hüznün bağrına,
ben tanıyamadım tanıdık hiçbir haberi,
konduramam, konduramadım anlayamadığım anlama bu sima-i,

aklımı zehirleyerek bekledim,
zorluğa göğüs gererek bekledik ömrümüz boyunca,
akıl sahiplerinin mazeretleri boşa çaba,
hataya düşmüş insandan hata beklemen anlamsızca,
ummadıklar baş yardı ömrümüz boyunca..