Kalaba'lı Ali Efendi Şiiri - Kazım Karagöz

Hiç adı duyulmamış alimler vardır bizde,
Mehmed Hadimi vardır bir zaman bölgemizde.

Göndermişlerdir bir gün görmek için işini,
Hadim'den Karaman'a iki talebesini.

Tembih eder Kalaba üstünden gidin diye,
Hem selamım götürün, hem de dinlenin diye.

Ali Efendi'yedir bu alimin selamı,
Basit şeyler de olsa vardır birkaç kelamı.

Medreseden devresi beraber okumuşlar,
Beraber bitirmişler, beraber dağılmışlar.

Sabah namazındadır yolculuğa başlama,
Kızılca Beli'nedir ikindiye ulaşma.

Biri der ki boş ver ya, Kalaba ırak kalır,
Kızılca'da yatalım yolumuzu kısaltır...

Ama selamı vardı... Deyince boş ver der o,
Hava bozuldu deriz, nerden bilecektir o!

Kızılca tarafına yönelince yel başlar,
İki belen aşmadan daha fırtına başlar.

Tipiye dönüverir yolu çevirir onlar,
Akşam namazında Kalaba'ya girer onlar.

Köyümüzün imamı zaten Ali Efendi,
Caminin kapısında hoş geldin der de kendi,

Selamı var deyince, şöyle süzer onları;
Sanki seyretmektedir orada olanları...

Bu selam zor gelirdi, eğer size kalsaydı,
Kızılca Beli'nin o boranı olmasaydı!..