Günlerce uyumuyorum,
doğru dürüst geceleri.
Arkadaşımın anlattıklarından beri,
'Sen, bir paçavra gibi, çöp tenekesinden de beter,
atıldın mı? kapının önüne' dedi.
'Neden? '
dedim şaşırarak.
Sesini zor duyuyordum,
Solucandan daha sessiz fısıltıyla devam etti;
'Ona kıskandığımı söyledim, oysa onun kölesiydim'
'O çocuklarım kokan ve sevdiğim tek kadındı'
Ağlayacak hali kalmamıştı, adeta yoktu.
yaşadığını bile sanmıyordu.
Aslında bu durum da
ne diyeceğimi,
nasıl yardım edeceğimi bilemiyorum.
Sadece canım yanıyor,
ve kalakaldım....
Kayıt Tarihi : 20.2.2011 09:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Arkadaşım, gerçek bir sevginin kölesiydi....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!