Kuytu bir gece yarısı saat ikiye beş kala.
Penceremden esen görünmez yel gibi gel.
Yazın bağrında birkaç damlaya hasret kala.
Ansızın bastıran sağnakla rotasız sel gibi gel.
Ömrümün baharının son demlerine hiç kala.
Yazımda bitmesen de sonbaharımda gel.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta