Kalu bela Yok Şiiri - Evrim Evrensel

Tapma hiç kimseye, o üstün değil,
Vaz geçme kendinden, senden ala yok.
Üstünlük taslama, o ast'ın değil,
Eşit ol her vara, senden ulu yok.

Beyhude bu çaba, boşa yakarı,
Aşağısı yok ki, olsun yukarı,
Zaman ırmağının sensin akarı,
Sonsuz aleminde kalu bela yok.

Kekeme mi Tanrı neden Cebrail,
Veren alır canı niye Azrail,
Yöneten olmazsa, çıkar Mikhail,
İsrafil üfürmez sur'u hala yok.

Adem İslam madem, muhammed niye,
Kur'an, İncil, Zebur, Tevrat hediye,
Davut, Musa, İsa bu zahmet niye,
Ayet ayet kitapla risale yok.

Peş peşe değişen nedir bu dinler,
Çözer ki sırrı işleyen beyinler,
İster Rab İsterse Tanrı desinler,
Yaratandır insan, öte valla yok.

Olmayan hanede, olur mu huri,
Bunda mana var mı be hey serseri,
Erkeğe çok huri, kadına nuri,
Yolcusuz bu yolda, sağa, sola yok.

Cehennem ve Cennet hangi adreste,
Evsiz, barksız yatar hangi kodeste,
Evrim evrensel'e gelen heveste
Belirsizse final, inan gala yok.