Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Cok güzel bir siir yazma tarziniz var. Anlatmak istediklerinizi o kadar güzel anlatmisisniz ki. Okuyunca adeta insan siiri yasiyor. Tebrikler
Harika olmus.
Şansın bol olsun. İnşallah buzları kırmak zorunda kalmazsın, onlar kendiliğinden erir gider Tebrikler
Şiirini okuduğumda atv'de oynayan karayılan dizisinin son bölümündeki bir söz geldi aklıma..
Bir önceki bölümde, karayılanın taktik hatası nedeniyle yakın arkadaşları saldırıya uğruyor. Her komutanın yapabileceği gibi hata yapıyor. Güvendiği insanlardan gelen bilgileri denetlemeye gerek görmüyor.. Pusu kuracakken, pusu kuruluyor.. Bu nedenle beraber yürüyenlerin çoğu onu terk ediyor. Güvenleri kalmadığını ifade ediyorlar..
Karayılanın onlara güzel bir sözü var..
'Ben kimsenin kalbine güven koymadım'
Ne kadar doğru... Karayılan hiç kimsenin kalbine güven koymadı. İnsanlar kendileri ona inandılar. En ufak bir şeyde de doğru dürüst düşünmeden inançlarını yitirdiler..
Şiirinizi okudukça bunlar aklıma geldi..
Ümit / umut insanın kendi içinde doğar. Doğadaki tüm olaylar, mevsimler, varlıklar, yaşam erekleri insan yaşamına umut / ümit olarak gösteri yapıyorlar. Anlamak gerek..
Güzel çalışmanızı tebrik eder. Düşündürdüğü için teşekkür ederim.
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta