Nasıl karşılarsın beni bilmem !
Korksam
Utansam
belli etmem düştüğümü...
Susarsam anlar mısın!
Kızarsam
KAL ÖYLE
Elma gibi
Isırır mısın dişlerinle rengi mi!
Kal öyle boşver / Sen gül yeter ki...
Çürümüş elmayı
Kim sever ki
Düş yere
Kim ezmez ki
Rengi solsa
Kim bilir ki
Kış ederler ellerimi
Zemheride saklarlar rengimi
Elma çıplak/ Rengi çatlak/Çatlasa dağılmayacak
Biraz gülsem yüzüne
Utansam
Dönsem rengime
Hay deli/ Hay çocuk dersin belki
O l s u n
Parende atmak benim işim değil ki
D e g i t s i n
Bir deli
Kış meyvesi
Renklerin en sevimlisi
Elma çıplak/ Rengi çatlak/Çatlasa dağılmayacak
Güler deli sayfalarına
Öpücük atar kulak arkasına
Zula saklar bakışına
Güler sicim sarkan gözleri
Gizli söyler türkülerini
Kızgın bana gülün rengi
Elma olduğum için belki
Elmayım
Çıplağım
Gülen gözlerin gibi...
Dağılsam lokma/Paylasam sen/ Saklansam ben...
8 Mayıs 2004 ' İçimin kitabı'
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 8.5.2004 19:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)