Kal Orada Şiiri - Neslihan Isındere

Sen vardın,
Beraberinde hayallerim vardı
El değmemiş umutlarım
Gün yüzüne çıkarmadığım mutluluklarım vardı...
Kimselere göstermediğim gülüşüm
Hiç kullanılmamış sözlerim vardı...

Sen vardın,
Ve sadece sen
Hayallerime
Umutlarıma
Mutluluklarıma ortaktın...

Sen vardın
Ve sadece sen görebiliyordun gülüşümü
Sen duyabiliyordun sözlerimi...

Gün geldi
Gittin...

Ve sen artık yoktun,
Mutluluğum yoktu
Hayallerim
Umutlarım
Seninle beraber yok oldu...

Sen yoktun,
Ardından gülüşlerim soldu
Tüm sözlerim kursağımda kaldı...

Şimdi gelmekten söz ediyorsun
Gelme uğruna öldüğüm
Gelme!
Gelipte ardında bıraktığın enkazı eşeleme...
Gelip gidişlerinle beni tekrar tekrar öldürme...
Sen yine eskisi gibi kal benim gözümde,
Beni yine seni unutmuş olarak bil ömrünce...
Bilme kurban olduğum
Bilme!
Seni asla unutamayacağımı ömrümce...
Kal gittiğin yerde...