Kal mı istedim? Şiiri - Adem Kaçar

Ey fâni sevgili!

Bu Aşk çok zor sanat nâsibin yokmuş,
Gönlün cimri imiş mal mı istedim;
Mecâzi mahbûblar ararsan çokmuş,
Moral verme böyle fal mı istedim..

Sevmeni beklerken kin tutuyorsun,
Verdiğin sözleri hep yutuyorsun,
Sonunda anladım uyutuyorsun,
Senden imkânsız bir hâl mı istedim..

Sevgin eritiyor bak günden güne,
Her geçen gün özlem duyarım düne,
Rezil rüsvâ ettin uzağım üne,
Kefen giydirdin de şal mı istedim..

Ayrılıklar boşa değilmiş yârım,
Hasretinle nefis kirinden ârım,
Kökleri Elest'te olan ey hârım,
Aşk denizinde hiç dal mı istedim..

Yansıtan perdeni zorla aşarken,
Sende türlü türlü sırra şaşarken,
Aşka düşüp zâten öldüm yaşarken,
Bir gün taşı diye sal mı istedim..

Sürûr da hüzün de Aşkında cemdir,
İlâh-i Aşk için varlığın yemdir,
Mecâzını aştım ki sevdân emdir,
Zehir verdin söyle bal mı istedim..

Hakîki Mahbûb'u buldurdun gayrı,
Vesile olduğun sonsuz Aşk bayrı,
Dermânım derdindir kim demiş sayrı,
Karalar bağlattın al mı istedim..

Çektirdiğin çile benliğim deşti,
Aşksız kalır isem bedenim leşti,
Seni tanımadan şu Adem keşti,
Bâki Yâr bulunca kal mı istedim...