Bu geceyi de sabaha bağlıyorum
Geçmişi geleceğe bağladığım gibi
Yok sayamam maziyi gitme düşlerimden,
Kal bugün de bu gece de
İçimdeki kuş ürkekliğimle
Hazan mevsimini yaşarken ben
Sakın yalnız bırakma
Her an uçuverecekmiş gibi hayalin
Gönlümde yadigar kalmış anılarla
Attığım her adımda,aldığım her nefeste sen varken
Yeni ufuklar çok,çok uzağımdayken
Gitme ne olur
Gecelerde konakladım yokluğunla
Sokak lambalarının ölü ışıklarında ağırlandı yalnızlığım
Çığlıklar yükseldi hep karıştı sabah ezanlarına
Dudaklarımda söyleyemediğim bir sürü kelime
Yazdığım cümleler de ağlıyor, hiç dinmiyor ki gözyaşım
Bitmeyen bir senfoniye arkadaş yalnızlığım
Yaseminler kokusunu yitirdi
Gülümsemelerim yarım
Umutlarımla, gerçekler bir kör kurşuna yenilmiş sanki
İçimde bir fırtına delice esen
Adını savuruyor bilmeyenlere,bilinmeyenlere
Hasretimi körüklüyor sönmeyen ateşlerde
Gömdüğüm duygularım kanıyor, sanki içim yanıyor
Yüzünü çiziyorum bulutlara
Mavi gökyüzünü seviyorum duman gözlerinde
Şiirleri seviyorum güneşin doğuşunda
Mısralar da sen varsın diye
Makamsız şarkılarda dans ediyor kelimeler
Denizde dalgaların sesini seviyorum
Seni çağırıyor diye
Geceyi seviyorum hayallerin doruğa çıktığı anlarda
Düşleri seviyorum senli
İşte o zaman daha çok bağlanıyorum
Daha çok seviyorum,daha çok özlüyorum
Kal gitme ne olur
Sonra…. uyanıyor aniden yaralı yüreğim
Haykırışlarım bir duman gibi sarıyor gökyüzünü
İçimde saklı sana dair ne varsa ve göz yaşlarımda acı bir tat
Dayanır mıydı buna yüreğin
Hissedemezsin ki hasretini çektiğim
Göçtüğün yerden duyamasın ki beni
Düşler bitince gece güne karışınca
Sevmiyorum işte güneşi o zaman
Yok oluşumun resmi duvarlara çiziliyor böyle anlarda
Denizin ebruli köpüklerinde gelgitlerin de
Vazgeçemediğim oluyorsun bir kez daha
Aklıma düşüyor ansızın gidişin
Sevmiyorum işte o anı, tükenmeyen zamanda sensizliği
Teninin kokusuna hasret çekerken
Nefesim kesilene dek seni solumak isterken
İdamımın onayını beklemek, O darağacını görmek
İşte bir tek o acı vermiyor
Sonu sana kavuşmak olduğu için
Ölümüne sevdim……….
Bekle ne olur
Şiirime Almanyadan sürpriz bir şekilde sesiyle can veren çok sevgili arkadaşım, can dostum NURAY DERNEKÇİYE sonsuz teşekkürler.
Emine TokgözKayıt Tarihi : 24.9.2010 23:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emine Tokgöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/24/kal-gitme-ne-olur-2.jpg)
Yakarış her sevda erinin kelamında vardır; bazen gizli bazen aşikar. Çünkü sevdaya tutulan bekler hep; bazen umutla bazen isyanla. Sevgi asaletini hiç bir zaman kaybetmeyecek olan nadir duygulardanken bu duygunun neferi olan er yada hatun kişi asil bir duruş sergiler. İşte aslında mesele birazda burada. Asalet gurur demek değildir ki, asil bir seven sevdiğine gel demesini, sevdiğini beklemesini ve hatta yollarında erimesini bilendir. Misal şu şiirde asil duygularla sevgiliye nida eden Emine Tokgöz gibi.
Bir çoğumuzun seslenişi bu esasında.
Ey sevgili! Yüzümün sahibi, özümün lideri. Gittiğin yerlerden dön geri!...
Yürekten tebrik ediyor, sevgi ve selamlarımı sunuyorum.
Mavi gökyüzünü seviyorum duman gözlerinde
Şiirleri seviyorum güneşin doğuşunda
Mısralar da sen varsın diye
ÖZLEM SEVGİ İŞTE BU DEDİRTEN ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR OKUDUM TŞK.-KALEMİNİZE YÖN VEREN YÜREĞİNİZ SUSMASIN TAM PUAN+ANTOLOJİ...TEBRİKLER.
TÜM YORUMLAR (114)