Kal Gitme Şiiri - Dağlar Özügüç

Kızsam da sana git diyemem
Kalbim kan ağlasa O sözü söyleyemem
Bilirim ki gittiğinde yüreğinde seninle gidecek
Hele o güzel gözlerin onlarda gidecek
Ya kirazdan tatlı dudakların....
Yok artık bu kada özlem
bana bile fazla gelecek

Kal be güzelim
Sensiz yaşamayı öğrenemedim hala
Kal ne olur gitme
Yakamozlar çırpınırken ay ışığına hasretle
Bahar'ın pırıltıları ile kamaşmış garip gönlüm
Hasretine dayanamaz,yazık olur sevdama
Varılacak son limana çeyrek kala

Belki bir ilkbahar sabahında
Doğanın bereketiyle çoğalan
çiçekler tepesinin zirvesinde
Toplayabildiğim tüm cesaretimle
Güzel gözlerinin davetine
Bir daha bir daha icabet ederim
Ama bu gün bu bana çok fazla
Bence hevesini güze sakla

Sonbaharda güneşin cılız ışıkları
Süzülürken ceviz ağaçlarının
Sararmış yaprakları ararsından
Ben hala yaşıyorsam bir daha dener miyim ? bilmem
Büyük ihtimalle denemem
Bırak bu konuda zaafımın olduğunu bilsinler
Derim ki biraz eksiğim var ama rahatta bende

Dağlar Özügüç