Paramparça gördüm kendimi, zamanın aynasından.
Yitip gitmişti hayallerim.
Tek pencereli hücremde sana ağıtlar yakarken,
Akrep ile yelkovan arasına sıkışmıştı kalbim.
Zaman kimlik değiştirirken,
Ayrılığın elbisesi bir beden büyük geliyordu yalnızlığıma.
Kader sensizliği yazmışsa alnıma,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta