Çok şaşkınım ben gün ne oldu bilmiyorum
İçimde bir heyecan anlam veremiyorum
Öyle dolu ki içim patladı patlayacak
Çok değişik duygu bu ben konuşamıyorum
Sırlarım vardı benim gizli saklı durudu
Anlatırdım rahatça o da mutlu olurdu
Güler geçerdi bana dert ortağım olurdu
Kal geldi yine bana ben konuşamıyorum.
Yanlış yaptım bilmeden üzgünüm susuyorum
Suçlamıyorum onu suç benim biliyorum
Karşı koyamadım ya kendime kızıyorum
Kal geldi yine bana ben konuşamıyorum
Gözlerine bakınca derine dalıyorum
Omzunda neden se huzurla doluyorum
Hata bu biliyorum ona güveniyorum
Kal geldi yine bana ben konuşamıyorum.
Elleri ellerim de bir fırtına kopuyor
Gözleri gözlerimde beni benden alıyor
Yanlış mı oldu bilmem içime atıyorum
Kal geldi yine bana ben konuşamıyorum.
Anlatmak istediğim o kadar çok şey varki
Dert üstüne dert geldi yaşayan anlar sanki
Neler oluyor bana oofff düşünemiyorum
Kal geldi yine bana ben konuşamıyorum.
ESENGÜL – 06,10,2012
Sedat ÖzbekKayıt Tarihi : 6.10.2012 11:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
can dan canlara, Anlatmak isteyip anlatamayanlara Yüreksiz yüreklere sesleniş.
TÜM YORUMLAR (1)