Yıllar geldi gitti yalnız sahipsiz
Seni gördüğümde kal diyemedim
Hem seni hem beni yaktın insafsız
Bitirdin her şeyi kal diyemedim
Bahsetmedin bana kendi ilinden
Dinledim hep seni elin dilinden
Korku saldın gezdin koça filinden
Uzatım elimi kal diyemedim
Çalışmadan yedin elin vurmadın
Gördüğün rüyayı hayra yormadın
Elin durdu ağzın durdu durmadın
Tuttular yakandan kal diyemedim
Yalnız kendin sevdin gözün dağlarda
Her çiçek hoş kokar dedin bağlarda
Sabır bırakmadın öldü sağlarda
Yitirdin her şeyi kal diyemedim
Yitirdin umudun bitirdin yazı
Geride bıraktın yürek enkazı
Hep çoğa uzandın kalansa azı
Gittin bitti artık kal diyemedim
Kayıt Tarihi : 12.1.2015 12:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alirıza Aslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/12/kal-diyemedim-6.jpg)
bazen insanda bir tutukluk olur söyemek istediğinz söyleyemezsinz Alirıza bey şiir harikaydı utangaç bir sevdalının duyguları gibitdi kutlarım
gecikmiş bir pişmanlık olmalı....
yüreğinize emeğinize sağlık....değerli çalışmanızı ve sizi içtenlikle kutlarım....başarınız daim, kaleminiz tükenmez olsun....
selam saygı sizedir ....
TÜM YORUMLAR (9)