Kal Diyemedim... Şiiri - Mehmet Şahan

Dilim mi tutuldu, nedendir bilmem,
Dur, gitme be kızım; kal diyemedim!
Yaptığın binayı öfken uğruna,
Dur, yıkma be kızım; kal diyemedim!

İşinden sıyrılma gelsen de yüze,
Peşinden ayrılma vursan da dize!
Biz sana alıştık, belki sen bize
Dur, kızma be kızım; kal diyemedim!

Haram lokma katıp yeme aşına,
Küflense de kuru deme yaşına!
Elin sopasıyla vurma başına,
Dur, kırma be kızım; kal diyemedim!

Ne yaptıysan hepsi peşinden gelir,
Sen Hakk’ı bil, güven; O seni bilir!
Hayrın da, şerrin de ecrini verir,
Dur, küsme be kızım; kal diyemedim!

Şahan der gidersen ağlasın eller,
Bahara gücensin açmasın güller…
Özüne inansın, anmasın diller,
Dur, kesme be kızım; kal diyemedim!