Kal deseydin Şiiri - Müjgan Asıl Kefeli

KAL DESEYDİN
Ben giderken dur diyebilseydin.
Yaslandığın kapıda gidişimi,
Boynun bükük izleyişin var ya,
İşte o halin…
Hala gözümün önün de.
Bir an, el sallayıp gel diyebilseydin.
Nasılda koşardım sana,
Kırardım gururumun zincirlerini,
Kirpiğimde aslı bırakırmıydım hayalini?
Kal deseydin…
Yokluğuna çarpa,çarpa gitmez,
Sokakları kendime mekan eylemezdim.
Arkasına gizlendiğin gülüşlerin,
Göklere yükselirken,
Çığlıklarımı gizlemezdim.
Giderken ben,
Kal diyebilseydin…

Gamze Yağmur.