Kal Desen Şiiri - Muammer Erturan

Boğaz sensin...
Sahil sen...
Gemiler geçiyor gözlerinden
ve martılar
suretim desen
demir atmış aşikâr...

Yol sensin...
Yoldaş sen...
Düşeceği tutmuşken yakamdan
hasretliğin hazır
koşmak zamanıdır divanelikte
o ufuk senin,
bu ufuk benim...

Mehtap sensin...
Şarap sen...
Derken gece
davetkâr bir sessizliğe bürünmüş ki
tastamam,
çoğalır durur el mecbur
firari sevdam...

Bilmezden gelişin
yok mu ya hâlen...
Görmezden gelişin
yok mu ya,
nasıl da meyyal bir hâldeyim
kabule hemen,
kal desen...

Ağustos '06