Kal Desen De Şiiri - Necati Ocakcı

Kalıplara sokma beni
İstesen de, dolamam ki
Yeter gayrı, yakma beni
Kal desen de, kalamam ki.

Gale alma, her diyeni
Abur,cubur, ot yiyeni
Bu şartlarda, hediyeni
Al desen de, alamam ki.

Viran oldu gönül köşküm
Çağlar iken, bitti coşkum
Kem dillere düştü aşkım
Gül desen de, gülemem ki.

Sevdamıza değdi nazar
Uzaklaştık, azar- azar
Kaderimde olan yazar
Öl desen de, ölemem ki.

Sözlerine kırıldım ben
Artık sana, darıldım ben
Bitkinleştim, yoruldum ben
Gel desen de, gelemem ki.

Ellerimde güç kalmadı
İşlenecek, suç kalmadı
Kel başımda, saç kalmadı
Yol desen de, yolamam ki.

Git karşımda, durma artık
Vurma beni, vurma artık
Nedenini sorma artık
Sil desen de, silemem ki.

Necati’yi, deli ettin
Durduk yerden, Velî ettin
Korkuların, kulu ettin
Yıl desen de, yılamam ki. Necati Ocakcı

GÖNÜL DOSTLARINDAN NAĞMELER

Çektim azabın bolunu
Derdim tartar Van Gölünü
Artık vuslatın yolunu
Bul desen de bulamam ki...

Şiirlerin Ağlar olmuş
Seller gibi çağlar olmuş
Yürekleri dağlar olmuş
Gül desen de gülemem ki...Seyfeddin karahocagil