Ey diyorum!
Hey diyorum!
Ben sensiz belki çok ünlü bi hayata sahil olacağım
Ama sen benim en büyük okyanusumken bense artis yunusunken
Bu gidiş,bu kaçış, kaç acı,kaç yara,kaç sıkıntı ve kaç para
Yarın sana daha mı yarın
O kadar beyazımız hazır ve suların sırrı affı ve her şeye kaimken
ve sana dair yeni benden binlerce özet sunarken
Ben” aysberginden eriyerek değil ilmi ilimle aşan bir benin bendeşiyim
Uçarılarda haz çiçek açmağa başlamışsa durulanmalı bu sevda
Durulandı bu ben,bu “su “, bu sensiz suya susuz ben
Gel diyor gelmelerin yeni kalmaların vatanı
Kayıt Tarihi : 21.11.2007 19:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hayrettin Taylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/21/kal-demenin-son-hali-zorbaniskon.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!