Kal Demeni Bekledim Şiiri - Ceylan Piroğlu

Kal demeni bekledim sessiz akşamlarda
Belki sıcak bir kahve iyi giderdi suskunuğuna
Tartışmak bile yorucu geliyor artık sana
Halbuki ne hayallerim vardı ikimiz adına
Belki bir evlilik bu sürecin sonunda
Ama sen kal demedin serin akşamlarda
Bir hançer gibi saplandı yüreğime gözlerin
Çaresi olmayan bir hastalık gibi sevgin
Sonu bitmek bilmeyen bir yol olsan
Sıkılmadan,yorulmadan yürürdüm ömrümce
Ama sen kal demedin rüzgarlı akşamlarda
Bir esinti gibisin diyemedim
Çünkü tufandır sen benim için
Sonunda bitap olmak da vardı, dimdik ayakta durmakta
Belki bir sıcak çorba iyi gelir üşüyen yüreğine
Kal demesende sevgime
Çıkıp gitmez yüzsüz yüreğim
Son bir umut bekler kapında
Taki ölüm gelip götürene kadar uzaklara...