Kal Demedi Gözlerin Şiiri - Emel Cengiz

Kal demedi gözlerin
Anlatamadı duygularını
Ve sen hep suskun kaldın
Bir bakış yeterdi oysa
Ruhumun derinliklerine ulaşmaya
Bir mimik yeterdi duygularını anlatmaya
Kal demedi gözlerin
Biçereliğin sirenleri çalarken
Heyecan vagonları diziliverdi
Kalbimin köhnemiş garına
Umuda yolculuk muydu ki bu
Böylesine heyecanlandıran
Fırlayacakmışcasına düm - tekler
Gönlümün bam telinde
Geziniverdim çılgınca, bahar bahçelerinde
Kal demedi gözlerin
Gel diyemedi
Sevgiyi biçimlendirip, isimlendiremedi
Son nakaratıydı bu belki hayatın
Hadi bana ölümsüz aşkları şimdi anlatın
Kal demedi gözlerin
Sessizliği istedi
Gözlerin gibi dilin de suskundu
Ruhum o güzellikleri birden unuttu
Kal demedi gözlerin
Hazanlara durdu yeniden yüreğim..