Her insan ölecekse bir gün
Sen insa olma
El etek öpmekse saygı
Sen saygılı olma
Kararmaksa gece
Karamsarlıksa yıldız
Ve keza ay aynı şekilde
Ne gece ne yıldız ne ay olma istemez
Fotoğraflarda yanık kokusu bırakmaksa öfke
Daha uyanmadan uyumaksa hayat
Mevzu bahis ayaklarınsa kapı eşikleri dilimde
Ne öfke ne hayat ne de ayaklar sanat
Ağlamaksa yağmur
Hiç kalsın içinde
Sen ağlama dur
Hiç kaldı içimdekiler gide gide
Oyunsa eğer sevmek
Çocuklar ölecekse
Oyunlarını başkalarına devret
Çocukluğum gidecekse
Unutkanlıksa umut
Bir bir bırakıp gidecekse
Safsa uyut
Yeni doğanlar kertilecekse Beşikte
Öldürmekse kaf dağında kibiri
Aşk celladı beni gözünün önünde assın
Takmayıp kimse koluna sevgiyi
Kalbime ayak basmasın
Bir tek yolu gözlemekse özlem
And icmekse günlerce
Azalmaksa dirhem dirhem
ADIMI KOYSUNLAR sensizlikten hallice...
Gösterdilerse insanlar diğer yüzünü
Şarkılar benzediyse sürgüne
Vicdan yoksulu arılara saplayıp Süngümü
Özgürlüğü tanıttım sümbüle
Satılmıssa merhametler
Kalıpta,gitmemek niçin?
"Bizleri seyr-i sefa bekler" derler
Aldırmayıp kal benim için...
Eşkıyay-ı Devir/14 Nisan 2015
Kayıt Tarihi : 14.4.2015 17:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!